ﺍﻟﺴَــــﻼﻡُ ﻋَﻠَﯿـــــﮏَ ﯾـــــﺎ ﺍﺑـــﺎﻋَـــﺒْــــﺪِﺍﻟـــــﻠّـــــــﻪ

ﺍﻟﺴَــــﻼﻡُ ﻋَﻠَﯿـــــﮏَ ﯾـــــﺎ ﺍﺑـــﺎﻋَـــﺒْــــﺪِﺍﻟـــــﻠّـــــــﻪ
ﺍﻟﺴَــــﻼﻡُ ﻋَﻠَﯿـــــﮏَ ﯾـــــﺎ ﺍﺑـــﺎﻋَـــﺒْــــﺪِﺍﻟـــــﻠّـــــــﻪ
ﻭَ ﻋًﻠﯽ ﺍَﻻﺭﻭﺍﺡ ﺍﻟّﺘـــــﯽ ﺣَــــﻠَــــﺖ ﺑِـــﻔـــﻨـــــﺍﺋــــﮏ
ﻋَــــﻠَـــﯿﮏَ ﻣّﻨـــــﯽ ﺳـــــــّﻼﻡُ ﺍﻟـــــﻠّـــــﻪ ﺍﺑــــــــﺪﺍً
ﻣــــﺎ ﺑَــــﻘــــﯿــــﺖُ ﻭَ ﺑَــــﻘـــﯽَ ﺍَﻟَــــﯿـــــﻞِ ﻭَ ﺍﻟــــﻨــَـﻬــﺎﺭ
ﻭَﻻ ﺟَـــــﻌَــــﻞَه ﺍﻟـــــﻠّـــــﻪَ ﺁﺧِــــﺮَ ﺍَﻟـﻌَـﻬـــﺪِ ﻣﻨﯽ
ﻟـــﺰﯾـــﺎﺭَﺗﮐﻢ
ﺍَﻟﺴـــــﻼﻡُ ﻋَﻠﯽ ﺍﻟـــــﺤُــﺴـَــــﯿـــﻦ ﻭَﻋَﻠﯽ ﻋـَﻠـﯽ ﺍﺑـﻦ
ﺍﻟـــــﺤُـــﺴـَــــﯿــــﻦ ﻭَﻋَﻠﯽ ﺍُﻭﻻﺩ ﺍﻟـــﺤُـــﺴـَــــﯿــــﻦ ﻭﻋَﻠﯽ
ﺍَﺻــــﺤﺎﺏ ﺍﻟـــﺤُـــﺴـَــــﯿــــﻦ …

دلم بی تاب است

شعراینگلیسی

شعری که یک شاعر انگلیسی برای امام حسین(ع) سرود

جستیس آ.‌راسل، شاعر انگلیسی تحت تأثیر شخصیت امام حسین (ع) قرار گرفته‌ و شعری در ثنای ایشان سروده است.

امام حسین (ع) آغاز کننده مسیری در تاریخ بشریت بود که منجر به مواجهه دائمی حق و باطل شد. هر آزادمردی در جهان با خواندن ماجرای عاشورا و آنچه بر سر خاندان رسول خدا رفته چاره‌ای ندارد جز همراهی با این کاروان همیشه سازنده تاریخ.
شاعر انگلیسی زبان جستیس آ.‌راسل -البته به اعتقاد برخی صاحبنظران منظور از جستیس، همان راسل لوول شاعر آمریکایی قرن 19 میلادی است- یکی از افرادی است که تحت تاثیر حماسه امام حسین(ع) قرار گرفته ‌است. او در روایت آنچه بر امام حسین(ع) رخ داده، شعری سروده است

او می‌گوید: «آن‌ها دهان مبارک امام حسین (ع) را با شلاق‌های خود نواختند؛ این همان بدن پاکی است که بینندگان را مسحور می‌کرد، خونی که از رگهای مبارکش ریخته و خشک شده معجونی آسمانی است که تا‌کنون هیچ چیز با چنین رنگ الهی، رنگین نشده است. ای زمین برهنه و خشک کربلا که در تو نه علفی است و نه سبزه‌ای، برای ابد آهنگ حزن و آه بر تو پوشیده باد، زیرا در سرزمین تو بدن مقدس و پاره پسر فاطمه (س) افتاده است که روح خویش را به خدا تقدیم نمود.»

متن کامل قطعه ادبی‌ای که به او منتسب شده است را در ادامه می‌خوانید:

ثار الله

چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند؟ثارالله چنین باشد، خونی که صاحب آن خداوند است و ولی دم او خداوند است.یکی از سوالات مطرح در خصوص حضرت حسین علیه السلام اینکه چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند و چه کسی این لقب را به ایشان داده است
پاسخ :
«ثار» در لغت هم به معنی خون آمده است و هم به معنی طلب و انتقام گرفتن از خون کسی که به دست دیگران کشته شده است.[1]ثار الله از دو واژه ثار و الله تشکیل یافته و یکی از القاب امام حسین ـ علیه السّلام ـ می‌باشدکه در زیارت عاشورا با این لقب آن حضرت را زیارت می‌کنیم. ثارالله: یعنی (طلب دمه الله) کسی که طالب خون او خداست و انتقام از قاتلین او را خداوند خواهد گرفت.[2]
یکی دیگر از معانی آن یعنی کسی که در راه خدا کشته شود و خویشاوندان و خاندانش در این راه کشته شود.
مرحوم مجلسی در شرح جمله الوتر الموتور چنین نوشته است: وتر الله ای الفرد المتفرد فی الکمال من نوع البشر فی عصره الشریف او المراد ثار الله ای الذی الله تعالی طالبُ دَمِه و الموتور قتیلُ له، قتیلُ فلم یدرک بدمهِ؛ یعنی فردی که در راه خدا به شهادت می‌رسد با این کیفیت از تمام بشر و در عصرش منحصراً اوست و یا مراد از آن همان ثار الله است که به معنی کسی است که طالب خون او خداوند است، و موتور به معنای کشته شدن در راه خداوند و کشته‌ شده‌ای است که خونش را انتقام نگرفته باشند، بلکه فقط خداوند است که انتقام خونش را از قاتلین می‌گیرد.[3]
و احتمال دارد معنای ثارالله چنین باشد، خونی که صاحب آن خداوند است و ولی دم او خداوند است. چنان که در بحث قتل عمد و غیر آن از آن به اولیاء دم تعبیر می‌آورند. در اینجا نیز ولی دم خون حسین و انصارش خداوند است. چون خون حسین در راه خدا و برای حفظ قرآن و تمامیت اسلام ریخته شده و خالصاً و مخلصاًلله بوده است و در نهایت درجه اخلاص با تمام وجود برای خداوند بوده است. لذا این خون و این شهیدان خدائی هستند. بنابراین انتقام آن نیز باید از طرف خداوند باشد‌، یا اینکه چون امام حسین ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند بر زمین و ولی مطلق حق بود و مردم او را کشتند و زمین را از حجت حق خالی کردند بنابراین خداوند انتقام حجتش را از قاتلین او خواهد گرفت. امّا درباره اینکه این لقب را چه کسی به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است باید عرض شود که چون سند زیارت عاشورا قدسی است، یعنی زیارت عاشورا که زیارت امام حسین ـ علیه السّلام ـ است از طرف خداوند به ائمه رسیده است و‌ آنرا پیامبر اکرم از جبرئیل گرفته و جبرئیل آن را از خداوند یاد گرفته است و از طریق معصومین به ما آموخته‌اند تا آن حضرت را زیارت کنیم،[4] بر این اساس این لقب را خداوند به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است و چه لقب زیبایی است.

[1] . عبدالسلام محمد هارون، مقابیس اللغه، ج1.
[2] . ابن المنظور، لسان العرب، ج4، واژه ثار.
[3] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفا، چاپ دوم، 1403، ج98، ص154.
[4] . ر.ک: قمی، عباس، مفاتیح الجنان، و سید بن طاووس، اقبال، قم، مرکز نشر تبلیغات اسلامی، 1416، ج3، ص 55؛ و دریایی، محمدرسول، حماسه سیاسی تاریخی زیارت عاشورا، تهران، انتشارات جعفری، 1371، ص12 ـ 13.

داغ

زهرا ، داغ علی را ندیدورفت
علی، داغ حسن را ندید ورفت
حسن، داغ حسین را ندیدورفت
حسین، داغ رقیه را ندید ورفت
عباس ، داغ اصغررا ندیدورفت
چه کشید زینب
که داغ ،تک تکشان را به عینه دید
امان از دل زینب

سرانگشت نگاهم تَر بود

در دفتر گل، ورق ورق گوهر بود
از اشک، سرانگشت نگاهم تَر بود

چیزی که به من توان زاری می‌داد
قنداقه خونـین عــلی‌اصغــر بــود

این چه شاهی است!!!!!

شاهان همه مبهوت جمالت گویند
این چه شاهی است مگر این همه لشکردارد

دوستی بدون عمل

بچه ام کوچولو بود، از من بیسکویت خواست.گفتم: امروز می خرم.
وقتی به خانه برگشتم ……
فراموش کرده بودم. بچه دوید جلو و پرسید: بابا بیسکویت کو؟
گفتم: یادم رفت!!!
بچه تازه به زبان آمده بود، گفت: بابا بَده، بابا بَده.
بچه را بغل کردم و گفتم: باباجان! دوستت دارم.
گفت: بیسکویت کو؟
دانستم که دوستی بدون عمل را بچه سه ساله هم قبول ندارد.
چگونه ما میگوئیم خدا و رسول و اهل بیت او را دوست داریم، ولی در عمل کوتاهی میکنیم؟
"استاد قرائتی"

کیست مرا یاری کند

کیست مرا یاری کند؟

وقت آوارگی