ثار الله
چرا به امام حسین ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند؟ثارالله چنین باشد، خونی که صاحب آن خداوند است و ولی دم او خداوند است.یکی از سوالات مطرح در خصوص حضرت حسین علیه السلام اینکه چرا به امام حسین
ـ علیه السّلام ـ ثار الله می‌گویند و چه کسی این لقب را به ایشان داده
است
پاسخ :
«ثار» در لغت هم به معنی خون آمده است و هم به معنی طلب و انتقام گرفتن از خون کسی که به دست دیگران کشته شده است.[1]ثار الله از دو واژه ثار و الله تشکیل یافته و یکی از القاب امام حسین ـ
علیه السّلام ـ می‌باشدکه در زیارت عاشورا با این لقب آن حضرت را زیارت
می‌کنیم. ثارالله: یعنی (طلب دمه الله) کسی که طالب خون او خداست و انتقام
از قاتلین او را خداوند خواهد گرفت.[2]
یکی دیگر از معانی آن یعنی کسی که در راه خدا کشته شود و خویشاوندان و خاندانش در این راه کشته شود.
مرحوم مجلسی در شرح جمله الوتر الموتور چنین نوشته است: وتر الله ای الفرد
المتفرد فی الکمال من نوع البشر فی عصره الشریف او المراد ثار الله ای الذی
الله تعالی طالبُ دَمِه و الموتور قتیلُ له، قتیلُ فلم یدرک بدمهِ؛ یعنی
فردی که در راه خدا به شهادت می‌رسد با این کیفیت از تمام بشر و در عصرش
منحصراً اوست و یا مراد از آن همان ثار الله است که به معنی کسی است که
طالب خون او خداوند است، و موتور به معنای کشته شدن در راه خداوند و کشته
شده‌ای است که خونش را انتقام نگرفته باشند، بلکه فقط خداوند است که انتقام
خونش را از قاتلین می‌گیرد.[3]
و احتمال دارد معنای ثارالله چنین باشد، خونی که صاحب آن خداوند است و ولی
دم او خداوند است. چنان که در بحث قتل عمد و غیر آن از آن به اولیاء دم
تعبیر می‌آورند. در اینجا نیز ولی دم خون حسین و انصارش خداوند است. چون
خون حسین در راه خدا و برای حفظ قرآن و تمامیت اسلام ریخته شده و خالصاً و
مخلصاًلله بوده است و در نهایت درجه اخلاص با تمام وجود برای خداوند بوده
است. لذا این خون و این شهیدان خدائی هستند. بنابراین انتقام آن نیز باید
از طرف خداوند باشد، یا اینکه چون امام حسین ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند
بر زمین و ولی مطلق حق بود و مردم او را کشتند و زمین را از حجت حق خالی
کردند بنابراین خداوند انتقام حجتش را از قاتلین او خواهد گرفت. امّا
درباره اینکه این لقب را چه کسی به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است
باید عرض شود که چون سند زیارت عاشورا قدسی است، یعنی زیارت عاشورا که
زیارت امام حسین ـ علیه السّلام ـ است از طرف خداوند به ائمه رسیده است و
آنرا پیامبر اکرم از جبرئیل گرفته و جبرئیل آن را از خداوند یاد گرفته است و
از طریق معصومین به ما آموخته‌اند تا آن حضرت را زیارت کنیم،[4] بر این
اساس این لقب را خداوند به امام حسین ـ علیه السّلام ـ داده است و چه لقب
زیبایی است.
[1] . عبدالسلام محمد هارون، مقابیس اللغه، ج1.
[2] . ابن المنظور، لسان العرب، ج4، واژه ثار.
[3] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، موسسه الوفا، چاپ دوم، 1403، ج98، ص154.
[4] . ر.ک: قمی، عباس، مفاتیح الجنان، و سید بن طاووس، اقبال، قم، مرکز نشر
تبلیغات اسلامی، 1416، ج3، ص 55؛ و دریایی، محمدرسول، حماسه سیاسی تاریخی
زیارت عاشورا، تهران، انتشارات جعفری، 1371، ص12 ـ 13.
