عبدالرحمن بن عبدرب الانصاری الخزرجی:
عبدالرحمن منسوب به قبیله خزرج می‌باشد که اهل کوفه بوده و از اصحاب پیامبر گرامی اسلام بشمار می‌رود ایشان یکی از افرادی است که وقتی امیر المومنین علی علیه السلام درباره حادثه غدیر از اصحاب شاهد می‌گرفت برخواست و گفت شهادت می‌دهم که از رسول الله شنیدم که فرمود:
الا ان الله عز و جل ولیی و انا ولی المؤمنین، الا، فمن کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه، و احب من احبه، و ابغض من ابغضه، و اعن من اعانه (۱)
یعنی: آگاه باشید به درستی که خداوند، ولی من است و من ولی مؤمنین هستم، آگاه باشید پس کسی را که من مولای او هستم، علی مولای اوست. پروردگارا، دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هر که او را دشمنی کند. و محبوب بدار، هر که او را محبوب داشته، و مبغوض بدار هر که او را مبغوض داشته است، و هر که او را یاری کند تو یاریش کن.
لذا یکی از یاران امیر المومنین نیز محسوب می‌شود (گفته شده قرآن خواندن را نیز از حضرت علی علیه السلام یاد گرفته است) عبدالرحمن همراه امام حسین علیه‌السلام از مکه به کربلا آمده بود و در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمد. (۲)
بنابراین عبدالرحمن فرد ولایت مداری بوده که راه را از بیراهه شناخته بوده ودر لحظات سخت همراه امام زمان خویش بوده و چه سعادتی بالا‌تر از اینکه در رکاب امام معصوم علیه السلام شهادت نصیب فرد شود. دوستان عزیزبدانیم در زمان فعلی که دسترسی مستقیم به امام معصوم نداریم پیرو خط رهبری باشیم و مواظب باشیم که خدای نکرده جزء گمراهان نشویم. سخن در این زمینه فراوان است که انشالله در فرصت دیگری به آن خواهیم پرداخت.
در ضمن برای مطالعه بیشتر درباره یاران امام حسین علیه السلام در حادثه کربلا می‌توانید به کتاب گرانسنگ یاران شیدای حسین بن علی علیهما السلام اثر استاد گرانقدر اخلاق حجت الاسلام والمسلمین مرتضی آقا تهرانی مراجعه نمایید.
منابع:
۱- الغدیر، ج ۲، ص ۴۹
۲- رجال شیخ طوسی، ص ۷۶
