ادعاهای پوچ و بی اساس

در مکتب شیعه تقلید بدوی از مجتهدی که از دنیا رفته است جایز نیست، اما علی یعقوبی در یک اظهارنظر غیر کارشناسانه تقلید از فقهایی که صدها سال قبل می‌‏‌زیسته‏‌ا‌ند را جایز شمرده و این حکم را به دیده‏‌های خود منتسب می‌‏‌کند: «بنده به لحاظ دیده‏‌ها در عوالم بالاتر، عرض می‌‏‌کنم نیازی نیست، هیچ نیازی نیست. اگر مردم در این زمان به رساله علامه مجلسی هم عمل کنند کافی است. این را دارم به لحاظ دیده‏‌ها عرض می‌‏‌کنم. آقایان فقها! اگر شما نشستید و به‌لحاظ استنباطتان می‌‏‌گوئید باید حتماً فقهای جدیدی باشند و استنباط کنند، بنده به لحاظ دیده‏‌ها در عوالم بالاتر عرض می‌‏‌کنم: نیازی نیست، هیچ نیازی نیست. اگر مردم در این زمان به رساله علامه مجلسی هم عمل کنند، کافی است. این را دارم به لحاظ دیده‏‌ها عرض می‌‏‌کنم.»[۱]
به نظر می‏‌رسد، چنین ادعاهایی به منظور جدا سازی مخاطبان از مراجع عظام تقلید و فراهم کردن زمینه برای رسیدن به مقصد خود که همانا حاکمیت و ولایت است ارائه می‏‌گردد. در ادامه آقای یعقوبی ادعا می‌‏‌کند به او قدرت شفا دادن بیماران عطا شده است. وی در سخنرانی آخرش در چهل شب با کاروان حسینی ضمن توضیح حالات خود با استاد، چنین می‌‏‌گوید: «در آن صحنه‏‌ها آن چیزی که از خودم ساخته بودم... حسابی کوبید و کوبید و کوبید، از من خاک درست کرد. بعد، این خاک را گِل کرد و یک ظرفی ساخت. بعد از مدتی در سال ۷۶ یک مقدار درمان در این ظرف ریخت، سر ریز کرد، ریخت بیرون.»[۲]
وی همچنین درباره چگونگی درمانگری خود می‌‏‌گوید: «زمانی که به بیماری‌‏های دیگران اشاره می‌‏‌کردم بلافاصله آنها خوب می‌شدند؛ ولی بیماری‌های آنان در وجود خودم می‌‏‌آمد، یکی دو روز می‌‏‌افتادم... شنیده‌‏ایم که در گذشته علی‎‌‌‏‌اکبر هم این طور بودند، درد و بلای شیعیان را از تن آنها در می‌آوردند و در وجود خودشان قرار می‌‏‌دادند.»[۳]
وی همچنین ادعا می‌کند می‌‏تواند برای دیگران نیز اجازه درمان بگیرد: «اگر ببینم بعضی از شما عزیزان، خیلی‌ بدانیم شخص مورد اعتمادی‌ هستید، در راه خدا ممکن است بتوانیم اجازه بگیریم که شما هم وسیله خیر بشوید برای‌ شفای بیماران و محبان اهل‏بیت.[۴] البته این را هم عرض کنم که بعد از جلسه نیایید بگویید که من این بیماری‌ را دارم، من آن بیماری‌ را دارم و چنین و چنان است، زیرا بنده این مسائل را سال ۷۸ تحویل داده‎ام.»[۵] جالب توجه اینکه، هیچ گزارش مستندی در مورد شفا دادن وی موجود نمی‏‌باشد.

پی‌نوشت:
[۱]. نظام عالم، جلسه ۷، ص۱۱.
[۲]. همان، جلسه ۳۵، ص ۱ـ۲.
[۳]. نظام عالم، جلسه ۲۵، ص ۹.
[۴]. سخنرانی، ۳۱ / ۴ / ۷۸.
[۵]. نظام عالم، جلسه ۵۱، ص ۸- ۹.

برای مطالعه بیشتر رجوع شود به کتاب بی‌راهه نوشته سعید صدری، انتشارات ذکری.
عرفانهای کاذب›شبه معنویت های بومی