چرا عزاداری امام حسین علیه السلام را قبل از شهادت ایشان می گیریم؟

با سلام خدمت دوستان عزیز
یکی از دوستان سوالی پرسیده بود با این مضمون که چرا عزاداری امام حسین علیه السلام را قبل از شهادت ایشان می‌گیریم در حالی که عزاداری باید بعد از شهادت باشد.
پاسخ:
اولا: روایتی از قول امام رضا علیه السلام است که فرموده‌اند: انَ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ (۱) یعنی: هرگاه ماه محرّم فرا می‌رسید، پدرم (موسی بن جعفرعلیه السّلام) دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت. این روایت خود گواه بر این است که سیره خود معصومین بر این بوده که از آغاز محرم عزاداری می‌کردند.
ثانیا: از آنجا که حادثه کربلا در سالهای قبل اتفاق افتاده در هر صورت (چه بعد از عاشورا عزا داری شود و چه قبل از عاشورا) بعد از واقعه خواهد بود.
ثالثا: کاروان امام حسین روز دوم محرّم سال ۶۱هجری وارد کربلا شد (۲)، بعد از آن سپاه کوفیان به تدریج وارد شدند و عزا و مصیبت خاندان اهل بیت (ع) از‌‌ همان زمان آغاز شد. یعنی در واقع مصیبت و سختی خاندان اهل بیت، مدت‌ها قبل از عاشورا آغاز شده بود. سپس روز نهم (تاسوعا) کاروان امام را محاصره کامل کرده وروز دهم (عاشورا) آن بزرگوار و یارانش را به شهادت رساندند. بنابراین چون اصل گرفتاری حضرت از دهۀ اول محرم آغاز شده است، پیروان حضرت از اوّل محرم عزاداری می‌کنند.
رابعا: عشق و محبت به اباعبدالله الحسین باعث شده دوستداران آن حضرت پیش از تاسوعا و عاشورا سیاهپوش شوند
خامسا: این عزاداری یک عزاداری معمولی نیست بلکه تبدیل به فرهنگ فراگیر شده لذا زمان و مکان خاصی ندارد.
سادسا: مراسم عزاداری سید الشهداء بستگی به عرف منطقه و جامعه دارد لذا اگر در جایی عزاداری بعد از تاسوعا و عاشورا باشد اشکالی ندارد. ودر ایران اینگونه رسم شده که از ابتدای محرم عزا داری می‌کنند.

منابع:
۱-امالی صدوق، ص ۱۱۱
۲-مقتل معصومین، ج۲، ورود به نینوا، ص۲۳۵